Οι συγγραφείς:
Filipo Sharevski, Πανεπιστήμιο DePaul
(2) Benjamin Kessell, Πανεπιστήμιο DePaul.
Authors:
Filipo Sharevski, Πανεπιστήμιο DePaul
2) Ο Μπέντζαμιν ΚέσελΠανεπιστήμιο DePaul.
Το τραπέζι της Αριστεράς
2 Διαδικτυακός ακτιβισμός και social media
3 Διαδικτυακός ακτιβισμός και παραπληροφόρηση
3.1 Λειτουργίες παραπληροφόρησης
3.2 Δραστηριότητες βασικής παραπληροφόρησης
4 Hacktivism και παραπληροφόρηση
4.1 Ερωτήσεις έρευνας και 4.2 Δείγμα
5 Παραπληροφόρηση και παραπληροφόρηση 5.1 Προηγούμενο
5.2 Πνευματικά μοντέλα της παραπληροφόρησης
6 Ενεργός αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης και 6.1 Διαρροή, Doxing και deplatforming
6.2 Καταπολέμηση της παραπληροφόρησης «Ops»
7 Εξέλιξη της παραπληροφόρησης και 7.1 Τακτικές αντιμετώπισης της παραπληροφόρησης
7.3 Λάθος ενημέρωση hacktivism
8 Συζήτηση
8.3 Περιορισμοί και 8.4 Μελλοντική εργασία
ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ
Σε αυτή τη μελέτη, συνεντεύξαμε 22 εξέχοντες hacktivists για να μάθουμε πώς αντιμετωπίζουν την αυξανόμενη εξάπλωση της παραπληροφόρησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Βρήκαμε ότι κανένας από αυτούς δεν χαιρετίζει την κακόβουλη ιδιοποίηση των trolling και memes για τους σκοπούς της πολιτικής (αντι)αξιολόγησης και διάδοσης προπαγάνδας. Αληθής στην αρχική ηθική των hackers, η παραπληροφόρηση θεωρείται ως απειλή για το δημοκρατικό όραμα του Διαδικτύου, και ως εκ τούτου, πρέπει να αντιμετωπιστεί πρόσωπο με πρόσωπο με δοκιμασμένες μεθόδους hacktivists όπως η αποσυναρμολόγηση των "misinformers" και doxing ή
1 Εισαγωγή
Η απεικόνιση της κουλτούρας των χάκερ από τον Steven Levy στο βιβλίο του 1984 Hackers παραμένει σε μεγάλο βαθμό η πιο σημαντική αναφορά στη γενική άποψη του κοινού για τους χάκερς [43, 65]. Αναδημιουργώντας τους ακτιβιστές στυλ Robin Hood δεσμευμένοι σε ένα δημοκρατικό όραμα του Διαδικτύου [97], ο Levy υποστηρίζει ότι η ηθική των χάκερ ενσωματώνει αρκετές ιερές υποθέσεις για το δημόσιο καλό, ιδιαίτερα ότι (i) όλες οι πληροφορίες θα πρέπει να είναι ελεύθερες και (ii) η εξουσία θα πρέπει να δυσπιστώνεται και η αποκέντρωση να προωθηθεί [65].
Οι μεταγενέστεροι χάκερ του Διαδικτύου μετατόπισαν την ιδεολογική τάση για αυτονομία στον κυβερνοχώρο προς ένα όραμα του Διαδικτύου ως δημοφιλούς χώρου για την ανταλλαγή οποιασδήποτε πληροφορίας που μπορεί ωστόσο να πολιτικοποιηθεί και να οπλιστεί ενάντια στις νεοφιλελεύθερες ελίτ που ευθύνονται για την οικονομική και κοινωνική αναταραχή [37].
Ο ακτιβισμός του Διαδικτύου αναμένεται να διχαστεί σε διαδικτυακές εκστρατείες που ασχολούνται με την προστασία του Διαδικτύου ως σχετικά μη ρυθμιζόμενου και ανεξάρτητου χώρου (π.χ. Anonymous, WikiLeaks, Snowden [21, 114, 116]) και διαδικτυακές εκστρατείες που ασχολούνται με την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του περιβάλλοντος (π.χ. κίνημα Occupy, Αραβική Άνοιξη, Κόμμα Πειρατών [59, 80]). Ο πρώην ακτιβισμός – ή hacktivism – συχνά είναι ανώνυμος, εκτελείται μυστικά και λειτουργεί με ένα είδος ατιμωρησίας που οι τεχνολογίες του Διαδικτύου φαίνεται να αντέχουν μέχρι τώρα [
Ο ακτιβισμός των hashtag χρησιμοποιούσε ιστορικά διάφορες τεχνολογίες του Διαδικτύου, όπως ιστοσελίδες αναφορών (π.χ. MoveOn.org για την οργάνωση πολιτικών διαμαρτυριών) ή επικοινωνίες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (π.χ. εκστρατεία του Tea Party για τη μείωση των κυβερνητικών δαπανών και της φορολόγησης) [16], αλλά η εμφάνιση ιστοσελίδων κοινωνικών μέσων όπως το Twitter, το Facebook και το YouTube πραγματικά επιτάχυνε την αυτοοργάνωση και τη συμμετοχή στον κοινωνικοπολιτικό αγώνα (π.χ. τα κινήματα #BlackLivesMatter και #SchoolStrike4Climate [34]).
Οι hacktivists, αντίθετα, χάκαραν διάφορες τεχνολογίες του Διαδικτύου, όπως η απομάκρυνση ιστοσελίδων [98], η εισβολή σε συστήματα για να «διαρρεύσουν» και να «απορρίψουν» ιδιωτικά έγγραφα [114, 118], και τα συστήματα καταιγίδας με την κυκλοφορία για να προκαλέσουν άρνηση παροχής υπηρεσιών (DOS) [81]. Οι hacktivists’ foray στα κοινωνικά δίκτυα αντικατοπτρίζουν αυτές τις ενέργειες καθώς διεξήχθησαν εκστρατείες για την απομάκρυνση/απομάκρυνση των λογαριασμών των κοινωνικών μέσων (π.χ., η καμπάνια #OpKKKK του Anonymous [128]), η απομάκρυνση ατόμων στο
Παρά την διαισθητική ευελιξία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για τέτοιες ανατρεπτικές επιχειρήσεις, ο hacktivism έγινε σε μεγάλο βαθμό ανενεργός στις κύριες πλατφόρμες μετά από κάποιες υψηλού προφίλ εκδηλώσεις με τις νομικές αρχές των κορυφαίων hacktivists [53, 124]. Η προφανής απουσία του hacktivism δημιούργησε ένα κενό όπου κανείς δεν αμφισβήτησε ενεργά τις ελίτ, υπερασπίστηκε την ελευθερία της έκφρασης και προσέθεσε το όραμα της δημοκρατικής συμμετοχής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Χρειάστηκε ελάχιστος χρόνος, δυστυχώς, για να αφαιρεθεί αυτό το κενό από κρατικούς χορηγούς που απήγαγαν το πρόγραμμα hacking για
Σε απάντηση σε μια τέτοια μεγάλης κλίμακας διαταραχή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα περίμενε κανείς εύλογα ότι οι hacktivists θα ανταποκριθούν και θα αντιμετωπίσουν, θα αποκαλύψουν ή θα αντεπεξέλθουν στο hacking των κρατικά χρηματοδοτούμενων «τρολφών» [135]. Η παραπληροφόρηση, πίσω από την περιγραφή του Levy για την ηθική των χάκερ [65], έρχεται σε αντίθεση με το (i) όλες οι πληροφορίες θα πρέπει να είναι ελεύθερα υποθετικά επειδή υπονομεύει τη βασική χρησιμότητα των πληροφοριών ως δημόσιου αγαθού (δηλαδή η αλήθεια και τα γεγονότα δεν μειώνονται στην προσφορά καθώς περισσότεροι άνθρωποι «καταναλώνουν» τους και η αλήθεια και τα γεγονότα είναι διαθέσιμα
Η έλλειψη αντίδρασης στην παραπληροφόρηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από την hacktivist κοινότητα φάνηκε αρκετά σύγχυση και, κατά τη γνώμη μας, άξια σε βάθος έρευνα με ενεργούς «hackers» που εξακολουθούν να λειτουργούν στο πνεύμα του κώδικα δεοντολογίας του Levy [65]. Μέσω προσωπικών συνδέσεων και δειγματοληψίας χιονοστιβάδας, εντοπίσαμε 22 εξέχουσες προσωπικότητες χάκερ και θέσαμε σε τουλάχιστον μία ώρα συνέντευξη με καθένα από αυτά για να μάθουν την προσέγγισή τους για το οικοσύστημα παραπληροφόρησης, για τις απαντήσεις σε ψευδαισθήσεις στα κοινωνικά μέσα, και τον τρόπο με τον οποίο η παραπληροφόρηση επηρεάζει και διαμορφ
Για να τοποθετήσουμε τη μελέτη μας στο σταυροδρόμι μεταξύ της αντιπολιτισμικής hacktivism και της αύξησης της παραπληροφόρησης στις πλατφόρμες, αναλύουμε την αλληλεπίδραση μεταξύ του διαδικτυακού ακτιβισμού, των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης και των ψευδών πληροφοριών στο τμήμα 2. εξετάζουμε το ευρύτερο πλαίσιο της παραπληροφόρησης στο τμήμα 3 για να τονίσουμε την επείγουσα ανάγκη για δράση hacking για να ανακτήσουμε το χώρο των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης αληθινό στο όραμα του Levy για το Διαδίκτυο ως ανταλλαγή πληροφοριών για το δημόσιο καλό. στο τμήμα 4 περιγράφουμε το σχεδιασμό και τη μεθοδολογία της έρευνας μας.
Αυτό το έγγραφο είναι διαθέσιμο στο archiv υπό την άδεια CC BY 4.0 DEED.
Αυτό το έγγραφο είναι διαθέσιμο στο archiv υπό την άδεια CC BY 4.0 DEED.
